3e wiel aan de wagen?

Hoe zal ik dit nou eens omschrijven. Vanochtend zag ik op FL dat Mr nu tevens Master and Owner is van iemand anders. Ik wist dat dat er aan zat te komen. Hij was op zoek naar een levenspartner en had iemand op het oog. Blijkbaar is dat nu dus gelukt. Dubbele gevoelens heb ik erover. Natuurlijk ben ik blij voor Hem. Iedereen verdient het om gelukkig te zijn, verliefd te zijn en een levenspartner te vinden.

Toch vond ik het niet leuk om te lezen op FL. Ik ben het niet gewend om mijn Mr. te delen met iemand anders op BDSM gebied. Het voelt een beetje alsof ik het 3e wiel aan de wagen ben en ik had meteen het gevoel dat ik mn eigen status wilde aanpassen.

Mr heeft gezegd dat onze D/s niet zal lijden onder zijn relatie met haar. Ik wil Hem daar graag in geloven, denk dat Hij zijn aandacht wel zou kunnen verdelen. Alleen de vraag is, of ik het wel ga trekken, wat mijn gevoelens gaan zijn en of ik jaloers of wat dan ook ga worden.

ik merk wel al dat ik extra oplettend ben, bijvb gister heeft Mr. niet gereageerd toen ik op FL een post had gezet dat ik ziek was met kerst. ik weet het, niet op alle slakken zout leggen, maar ja, het gaat vanzelf, ik hou in de gaten of Hij mij niet vergeet.

nou ja, we zullen zien hoe het gaat lopen en ik moet mezelf ook even de tijd geven eraan te wennen.
4 januari gaan we samen naar de ESM, daar heb ik zin in!

Apart is het toch hoe gevoelens soms werken.

Sometimes it's complicated

afgelopen zaterdag was ik bij Mr. Hij had me in de week ervoor al  duidelijk mn plaats laten weten via de mail en alvast een spreekverbod  opgelegd vanaf het moment dat ik Hem zou zien.
In de trein was ik behoorlijk zenuwachtig, gelukkig is dat altijd over  als ik bij mn Mr. ben dus toen ik uitstapte en Mr al snel in het oog kreeg ging het alweer een stuk beter. Totdat Hij inspecteerde of ik mn  boeien wel om had en er meteen een ketting aan vast maakte, zomaar in  het openbaar!!, en me meenam. Er stond een meisje die alles gezien  heeft, ze keek dacht ik best een beetje raar... lol... ik vond het  eigenlijk erg gaaf... Hij deed het gewoon

Eenmaal bij Mr thuis stond ik al snel in houding. Mr liep om me heen  en eindelijk vertelde Hij wat Hem dwars had gezeten. Hij was boos en  om er een stuk mindplay van te maken extra boos. Dat was, omdat ik Hem  nog niet zo heel lang ken, behoorlijk eng. Toen bracht Mr. ook nog een enorm groot mes en ging het voor me scherp staan slijpen...  ieksssssss. Knifeplay was het gevolg en dubbel zo eng omdat Mr nogal  boos deed. Tijdens dit gedeelte mocht ik gelukkig weer spreken en na
een tijdje ging het spel over in serieus praten. Hij was niet boos,  maar teleurgesteld en nu is het duidelijker waarom Hij teleurgesteld  was. De tranen zaten meteen al hoog en kwamen er al snel uit. We  hebben er i.i.g. goed over kunnen praten samen.

Na een kop thee en een goed gesprek ging Mr. verder met kaarsvet, folie, kettingen en boeien. Ook de flogger voornamelijk op de onderkant van mn lichaam kwam eraan te pas. We hebben in korte tijd
heel veel soorten spel gedaan :-).

Ondertussen was ik gaan piekeren over bepaalde dingen, grenzen, fysieke aantrekkingskracht, me  niet op mn gemak voelen, etc. Daar heb ik al eerder over geschreven en daar zat ik nog steeds mee, sterker nog...het werd eigenlijk meer. Aan  het eind van de middag zijn we even een stukje gaan wandelen. Mr. en  ik hebben het toen over mijn zorgen gehad. Ik zag het eigenlijk niet meer zo zitten. We voelde ons beide niet fijn dus hebben we besloten om niet naar de avondmeeting te gaan.  Mr. heeft me, op mijn verzoek, op de trein naar huis gezet. Wat een  vervelend gevoel allemaal!

Tijdens de treinreis kreeg ik een smsje van Mr., Hij kwam met een goed idee. We gaan vanaf heden samen naar meetings toe. Dat lost een aantal van mijn zorgen op en we hebben de tijd om alles wat fijn gaat verder  te ontdekken en uit te breiden.

Al met al een behoorlijk heftig dagje!!

Brrrrrrr

Ergens in het begin van deze week begon Mr. tijdens onze contactmomenten steeds strenger te zijn. Ook vertelde Hij dat ik het as zaterdag erg zwaar ga krijgen. En zo ging het maar door en door en door. Ik moest enorm wennen aan het strenge, het oplettende, op alles wat niet perfect was meteen reageren op een strenge, dreigende manier..... ik ging er mega van stuiteren. Heerlijk!!

Het deed onze band goed, we hadden door de drukte te weinig contact en dit was net wat we even nodig hadden. Door zijn acties heb ik erg veel zin in zaterdag, ik ben reuze benieuwd wat er allemaal gebeuren gaat en ik hoop dat het onze band versterkt en vooral dat ik me bij Hem thuis niet meer zo ongemakkelijk zal voelen.

Al met al.... poing, poing, poing.... smile!!!

Bolkade, 17 november

Gister ben ik met SG, felicia, WR en bw naar de Bolkade geweest. Mr. kon helaas niet mee omdat zijn zoon ziek was. Dat vond ik enorm jammer. Had het heel leuk gevonden als SG en felicia mijn Mr. hadden kunnen ontmoeten. Maar wat in het vat zit verzuurt niet. En hoewel ik wist dat het niet kon had ik toch elke keer als de deur open ging de hoop dat Mr. er zou staan.

Ik was de hele dag al wat stiller, was ook niet aan het stuiteren enzo en had me voorgenomen om eens wat meer te kijken naar het spel van anderen. Meestal heb ik daar geen tijd en aandacht voor en aangezien Mr. nu toch niet mee was heb ik naar het spel van beide stellen gekeken. ik ga niet over hun spellen vertellen, wel blijft het zo dat ik nog steeds opstandig en boos word als ik SG felicia onder handen zie nemen. Hij is behoorlijk hard en soms vind ik het zo naar voor haar, dus dan kijk ik maar even niet, want ik weet dat dit juist is wat ze wil. Er ging in ieder geval een paar keer een rottige opmerking door mn hoofd richting SG :-).

Toen iedereen weer uitgerust was werd ik min of meer overvallen door 2 mannen en 1 vrouw. SG over me heen, bw met een doek over mn gezicht en WR aan mn zijkant. Omdat ik tegenwerkte kreeg ik een paar tikken op mn bovenbeen. Die deden zo zeer dat ik er vrij snel van ging huilen en daarna nog harder ging huilen omdat ik teleurgesteld was in mezelf, en ik het gevoel had dat ik het voor iedereen (inclusief mezelf) verpest had door het niet aan te kunnen. Op dat moment zat ik heel erg in mn emoties, reëel denken is er dan niet meer bij. SG zat voor me, nam me in zn armen en ik vertelde wat ik dacht. Daar hebben we even over gepraat en Hij heeft me getroost.

Toen ik min of meer uitgehuild was ging hij met me stoeien. Dat is iets wat ik eigenlijk altijd al leuk gevonden heb…mogen terugvechten… en dit keer zou Hij niet slaan of knijpen (yesss mazzelkontje was ik). We rolden samen over de grond en 2x had ik Hem in een soort van arm en been klem, waar Hij moeite had om uit te komen (hihihi,, cool he…) Daarna waren we beide warm en moe dus hebben we even uitgerust. Dat stoeien was heerlijk en mn gedachten waren weer een stuk rustiger geworden.

Felicia had verteld over een nog al dikke zware flogger die SG nu in zn bezit heeft, die wilde ik wel graag even voelen, Rigor had er ook zo een en dat was wel een van mn favo’s. Dus hup, tegen het kruis en SG ging met de flogger aan de gang. Hij zei tegen me dat als ik iets teveel vond dat ik dan mn middel vinger naar hem op moest steken… huh… middelvinger? Das onbeschoft….toch? dus toen iets net te veel werd had ik netjes mn middelvinger voor de andere vingers gedaan…. Maar nee, dat was niet voldoende ik moest m toch echt opsteken… was raar en grappig tegelijk.

Voor het eerst in mn leven heb ik bijna de hele zweepsessie gehuild. Dat is me nog nooit overkomen. De emoties zaten nog hoog van ervoor en ik ging in gedachten terug naar mn kindertijd en naar hoe ik toen naar mezelf keek (niet zo best, needles to say), de tranen bleven maar komen en komen. SG is er erg goed in om de zweep net met de puntjes je rug te laten raken ipv er gewoon plat op slaan, dat doet extra zeer en dat hield ik niet lang vol. Weer balen, weer boos, nog meer tranen, waarom kan ik nooit eens iets aan…. Zwak van mezelf… dus toch mn middelvinger opgestoken waarna hij doorging met “gewoon” slaan. SG was erg lief en vroeg af en toe of het echt wel ging.

Ik had een heel negatief gevoel over de avond, maar achteraf heb ik met bijna alle 4 de mensen nog gesproken over mn gevoelens/gedachten en gelukkig heb ik voor niemand hun avond verpest. En hoewel de gedachten die ik had me niet zo bevielen (en nog niet bevallen) vond ik het huilen juist erg fijn. Normaal kan ik nooit uithuilen en nu kon ik juist niet stoppen.

Misschien zijn die gedachten daar dus goed voor, voor het laten stromen van de tranen en dienen die gedachten zo hun doel.

Dank jullie wel Heren en dames, voor de liefde die ik van jullie krijg en alle motiverende woorden!

Niet zo een zin in zaterdag

Zaterdag ga ik weer een dagje naar Meester toe. Als ik heel eerlijk ben heb ik er nog niet zoveel zin in… hoe dat komt? Tja, ik denk door verschillende dingen.

Op het werk is het erg druk geweest waardoor Hij en ik minder contact hebben gehad dus er is nog geen stuiter gevoel of wat dan ook. Ook thuis is het enorm druk waardoor bdsm naar de achtergrond gedreven is. Er spelen wat lichamelijke ongemakken waardoor ik slecht slaap etc. Dus al met al zijn dat al oorzaken genoeg. En door al deze oorzaken heb ik het gevoel dat ik zaterdag moeilijk bij mn onderdanige gevoel kan komen, dat ik me niet over kan geven en dat het weer net zo ongemakkelijk wordt als vorige keer, onze 1e dag samen. Al met al zie ik er eigenlijk stiekem een beetje tegenop.

Ik ben al aan het denken wat er zou helpen…. Als Hij heel streng, duidelijk en dominant doet zou een goede zijn, weinig knuffelen, weinig lief zijn. Want door lief te doen stijgt ik altijd weer uit mn onderdanige gevoel. Of misschien kan ik aan Hem vragen of ik eerst een tijdje op mn knietjes met mn voorhoofd tegen de grond aan zn voeten mag zitten/liggen, vaak kom ik dan tot rust, wie weet helpt dat ook. Hij weet vast ook wel dingen die kunnen helpen.

Zaterdag middag komen er vrienden van ons eten en daarna spelen… zie ik hen eindelijk weer eens, das een goed vooruitzicht.

Oke… ik stop nu maar eens even met piekeren over zaterdag.

Fysio, lief of gemeen?

Al jaren heb ik last van mn bovenbenen en de laatste paar weken laait de pijn weer op met het hoogtepunt afgelopen zondag.

Toen dus de stoute schoenen aangetrokken en BW gevraagd of ze me zou kunnen helpen aangezien zij fysiotherapeut is. Ze vond het al helemaal leuk, mocht ze me pijn doen en ik had er nog zelf om gevraagd ook. Nah zal wel meevallen dacht ik... nou echt niet... viel helemaal niet mee.

Vandaag is het dinsdag en zelfs nu is mn onderrug nog beurs en mn rechterbil ook. Gelukkig is de pijn in mn rechter been wel afgenomen (wat ook de bedoeling was). Volgens mij heb ik zelf een paar keer een gilletje laten horen tijdens de behandeling.

Dus wat is ze nou... lief of juist gemeen? ik denk een beetje van beide en ben reuze blij met haar. Nu heb ik vandaag weer paardgereden en dat viel ook niet mee. pijn in mn rug en mn rechter knie doet ook behoorlijk zeer. Nog een keer naar BW toe? durf ik dat aan?

Vroeg op

Gisteravond waren WR en BW bij ons thuis op visite. De kids waren nog net wakker maar t was al snel bed tijd voor ze, lekker slapen na de zwemles.

Wat lekkere dingen op tafel gezet, wat drinken erbij en kletsen maar. Mijn man en ik vonden het erg gezellig. We hebben over allerlei dingen gekletst en ook over BDSM. Grappig om de reactie van mijn man te zien op sommige dingen, smile. Omdat het gezellig was was het (voor ons doen) best wel laat geworden, om 00.00 ongeveer lag ik pas in bed. En ja hoor, om 05.15 was de jongste wakker. Balen natuurlijk want slapen lukte hem niet meer dus mama was de klos. Voordeel is wel dat ik vast een blogje kan typen en andere nuttige dingen kan doen.

Iets anders waar ik nog over wilde schrijven is "kleding maakt de man" (of vrouw natuurlijk). Laatst had ik hier met Mr. een discussie over (ik ben gek op discussieren). Tis namelijk zo, dat ik graag onder de indruk ben van de uitstraling van mijn Mr. Bdsm kleding vind ik geweldig. Het maakt de Dominant nog Dominanter en dat maakt indruk op mij. Mr vindt dat kleding niet zo veel verschil maakt omdat Hij met en zonder kleding Dominant is. Natuurlijk is dat zo, maar toch maakt het voor mij behoorlijk verschil. Nu heeft Hij me laatst laten merken dat Hij evengoed een Dominante uitstraling heeft als Hij weinig aan heeft dus dat was voor mij weer apart om te voelen/ervaren.

Twee dingen zijn me duidelijk. Ten eerste; Mr. kan altijd een Dominante uitstraling hebben, wat Hij ook aan of niet aan heeft. En ten tweede; het blijft voor mijn onderdanige gevoel toch verschil maken of Hij bdsm kleding, gewone kleding, of weinig kleding aan heeft.... lol.....blijkbaar is indrukwekkende kleding een extra trigger voor mij om van te genieten en om me nog kleiner te voelen.

Hormonen

Wat zijn hormonen toch ellendig soms. Onzekere gevoelens, snel geirriteerd, snel verdrietig, snel boos etc etc. Elke maand weer, gelukkig niet elke maand zo heftig als deze keer. Geen idee waarom maar t voelt rot. Voordeel is wel, dat ik gister mn benedenverdieping heb aangevallen en schoongemaakt. Vandaag viel ik de kast aan en de ladekastjes van de kinderen dus die zijn ook opgeruimd. Drie vuilniszakken met troep gingen er de prullenbak in. Al met al zit er misschien toch nog een positieve kant aan die hormonen.

O/onze 1e hele dag samen

Gister was onze 1e hele dag samen. ik ging met de trein en was rond 10.45 bij Hem, de hele dag en om 21.00 weer terug in de trein om naar huis te gaan. Momenteel racen er allerlei gedachten door mn hoofd, geen idee of ik een helder verhaal op papier kan zetten, maar niet geschoten is altijd mis. Laat ik maar beginnen bij ehhhh het begin :-).

de treinreis was prima te doen, boekje mee, 1 overstap dus de tijd leek te vliegen. Mr. was er nog niet, daar werd ik wel een beetje zenuwachtig van en gelukkig kwam Hij me al snel halen. In de auto waren we beide wat stilletjes, ik was zeker stil. Last van zenuwen en daardoor niet veel te vertellen. Bij Mr. thuis even rondgekeken, beetje knuffelen en babbelen en al snel kwam van het 1 het ander en had ik steeds minder kleding aan. Een kist ging open, meer zwepen dan verwacht kwamen uit die kist, allerlei canes..brrrr bah... en er zat nog meer in wat ik niet kon zien.

Mr. zette me vast met een ketting aan het plafond, handen in 2 boeien aan de ketting vast en ik kreeg een hele dikke collar om. Ik moest overal al aan wennen, alles was anders dan toen ik nog met Rigor was en daar had ik het best lastig mee. Door die dikke collar kon ik mn hoofd niet naar beneden buigen (laten hangen) en dus niet ontspannen. Gelukkig zag Mr. vrij snel het me tegenwerkte en hij mocht af. Daarna kon ik me ietsje beter ontspannen. De spanking bevatte verschillende zwepen en een soort van cane met allerlei losse stokjes tot 1 bos gebonden, die eigenlijk wel oke voelde, toen hij niet te hard gebruikt werd. Geen idee hoe al die zwepen genoemd worden, Hij had er een aantal terug gevonden. Na enige tijd verder gespeeld te hebben werd het hoog tijd voor wat drinken en even rust.

ik kon mn draai niet vinden, kon me niet ontspannen. ik zat enorm in mn hoofd, was aan het vergelijken met hoe dingen gingen toen ik nog met Rigor was, alles was anders, niet alleen Mr was/is anders, de omgeving is anders, de wensen, regels, manier van met elkaar omgaan, manier van spelen en ook de grenzen zijn anders. ik zag het even niet zo meer zitten en vond het moeilijk om mn gevoelens en gedachten uit te leggen aan Mr. Gelukkig ben ik tegenwoordig wel zover dat ik dingen die ik liever anders zou zien wel aangeef.  Een kopje thee gaf me wat tijd om te denken en ook aan Mr. te vertellen dat het even niet zo lekker ging met me. ik stelde voor om een stukje te gaan wandelen in een mooi natuurgebied dat vlakbij ligt waarover Mr. verteld had.

Ergens tijdens de autorit of tijdens de wandeling heb ik verteld dat Hij met wat overweldigd met zn liefdevolle aandacht en knuffels, dat ik dat niet zo gewend ben, het een super eigenschap vind, alleen dat ik me met wat minder, meer op mn gemak zou voelen. Soms geldt "less is more".... gelukkig snapte Hij me. Het park waar we waren kun je makkelijk uren in lopen, gelukkig had Mr. daar geen zin in en zijn we alleen naar boven gelopen (puf puf) om van het uitzicht te genieten. Natuurlijk kwam er hier en daar wel een plagerij naar boven dus geheel bdsmvrij kwam ik niet van die heuvel af... (geheel tot mijn genoegen ook natuurlijk).

Toen we weer terug bij Mr. thuis waren was ik eigenlijk wel even klaar met spelen. Tot mijn ongenoegen en later genoegen liet Mr. even heel duidelijk blijken dat wat ik wil niet (altijd) telt, er werd dus wel gespeeld en dit keer was ik veel rustiger, heb ik er meer van kunnen genieten en ging het goed.

Aan het begin van onze dag hebben we het nog over straf gehad. ik wist al dat straf ook echt straf zal zijn bij Hem. Maar dat het zo pijnlijk zou zijn had ik niet echt verwacht. Mr heeft een hele dikke platte stok en gedurende de dag heb ik 4 slagen gehad met dat rotding. had ik gehoopt dat Hij niet zo hard zou slaan, helaas... dus wel. Nou dat vond ik verschrikkelijk, wat trekt dat door.... bah... dat trek ik dus niet. Ik had er 16 staan, nu dus nog 12.  Wat krijg ik daar altijd een minderwaardig gevoel van, zou het graag goed willen volhouden, het aankunnen, maar helaas....

Een aantal dingen heb ik over mijn Mr. geleerd. Hij is harder dan ik aan kan, maar houdt gelukkig redelijk rekening met mijn pijngrens. Onze bdsm reis is net pas begonnen, ik denk dat ik er qua strengheid van Hem nu nog makkelijk vanaf ben gekomen en dat Hij de touwtjes naarmate we elkaar beter leren kennen en vaker gespeeld hebben zal gaan aanhalen. En dat ik nu al duidelijk verschil merkte, in zijn stem voornamelijk, als Hij iets serieus meende. En toen, was het etenstijd....

lekker chinees gehaald en samen voor de tv gegeten, wederom een momentje van ontspanning, even geen bdsm, even afleiding. Na het eten was het tijd voor Mr. om te genieten van zijn verjaardagscadeautje, waar ik best een beetje tegen op zag, en wat reuze mee viel. ik geloof dat Hij er wel heel blij mee was, dus dat was goed gedaan van mezelf, al zeg ik het zelf..grijnsss.

Gedurende de dag heb ik ook wat traantjes gelaten, die zaten al een tijd hoog door wat prive dingen thuis en door alle nieuwe dingen die me overkwamen, alles waar ik aan moest wennen en dan ook nog de lieve woorden van Hem, dat Hij trots op me is etc. tja, dan komen de waterlanders wel. En eigenlijk was dat ook wel erg lekker, even lekker uithuilen...weg met die ellende... Tis alleen jammer dat ik op die momenten ook erg slecht over mezelf ga denken, maar ja, dat is na een tijdje wel weer weg.

 We hebben nog heel wat te leren over elkaar, hebben nog heel wat te beleven en uit te vinden en gaan het zeker nog een keer over onze grenzen hebben, wat dat is nog mijn zorgenpunt. Al met al was het een dag met ups and downs waar ik een positief gevoel aan over gehouden heb.  Als laatste bracht Mr. me naar de trein. Als een echte gentleman helemaal naar het perron en Hij ging pas toen ik veilig in de trein zat. Hij scoort pluspunten...lol..

Dank U wel Mr. voor deze bijzondere eerste dag samen.

Zaterdag is al in aantocht!

Mr en ik hebben dagelijks contact via MSN. Erg fijn is dat. Het voelt alsof we al behoorlijk close zijn samen doordat we zoveel met elkaar kunnen praten en discussiëren. In ons dagelijks contact hebben we het natuurlijk ook over zaterdag. Mr heeft al allerlei plannen die Hij natuurlijk niet wil vertellen. Ik moet zeggen dat ik naar zaterdag aan het toeleven ben… voorpret, ben nog niet zenuwachtig, maar denk er wel veel over na. Lekker boekje mee in de trein voor de ontspanning op de heen en terugweg.

Ook ben ik al bezig met onze volgende date samen. Dat wordt zaterdag 17 november. Er is nog niet zoveel bekend over de planning, behalve dat Sir Gosmo, felicia, Wild River en bound witch bij O/ons komen dineren en dat we daarna gaan spelen. Ben ook hiermee al erg bezig, ik hou van plannen (tis niets voor niets mn beroep) dus ik hou me er lekker mee bezig.

Ik kijk er naar uit, mijn 5 meest favoriete mensen bij elkaar… gezellig!!

Jarig

Vandaag is Meester jarig. Aangezien we elkaar net pas kennen vond ik het leuker om iets leuks te verzinnen ipv iets te kopen waar hij misschien niets aan heeft... dus.... heb ik Mr. gevraagd om en lijstje te maken van minimaal 5 dingen die Hij met mij zou willen doen van zou willen dat ik voor Hem doe.
Dat lijstje heb ik gekregen...slik... er stond maar 1 ding op wat ik voorlopig uberaupt zou durven.

Dus als ik volgende week zaterdag bij Hem thuis ben, ook voor het eerst, weet ik in ieder geval 1 ding wat gebeuren gaat... En dan maar hopen dat Hij het een leuke verjaardagsactie vond, smile.

Van harte gefeliciteerd Meester, dat U nog maar veel ouder en ouder en ouder mag worden (plaagsmile).

Nieuwsgierig

Sinds Mr en ik elkaar kennen hebben we op de dagen dat ik werk bijna geheel de dag contact met elkaar via msn. Heerlijk vind ik dat, het contact, de mogelijkheid tot controle van zijn kant, samen kunnen babbelen over van alles en nogwat. Het nadeel is dat Mr. al allerlei plannen heeft, waarvan hij wel ietsjepietsje zegt en vervolgens niets meer zegt... aarrrgghhhh ikke wil het ook weten!! Frustrerend aan de ene kant en spannend en heerlijk aan de andere kant.

Zaterdag 20 oktober ga ik voor het eerst naar Hem toe, naar zijn huis. Ben reuze benieuwd hoe het er daar uit zal zien, maar nog nieuwsgieriger ben ik naar wat me allemaal te wachten staat die dag. Tis weer even wennen om een Eigenaar te hebben, iemand die over mij beslist, die tot op zekere hoogte met me kan doen wat Hij wil.

zucht, nog iets meer dan een week wachten..... dan een lekker boekje mee in de trein en op naar het onbekende....

Eerste openbare blog

Dit is het eerste blog van mij wat openbaar is. Iedereen kan er dus in kijken, meelezen en meeleven. Een aantal mensen staan op de mailinglist zodat ze zeker geinformeerd worden als er een blogje uit komt. Het openbare karakter is nieuw voor mij. Ik kan bij "statistieken" een beetje zien hoeveel keer mn blog bezocht wordt maar helaas niet door wie. Mochten er dus mensen zijn die mn blog willen volgen misschien kunnen zij zich dan als volger aanmelden? ik ben namelijk reuze enthousiast en erg nieuwsgierig naar welke mensen mn blog allemaal lezen.

Smile, dus laat wat weten svp?!

ESM 5 oktober 2012

Afgelopen vrijdag was het zover. De dag van de ESM en dus de 1e x dat Meester en ik samen naar een meeting gingen en de eerste keer dat we zouden gaan spelen. Wat duurde de dag lang, en wat was mn lichaam van streek. Ik was altijd al zenuwachtig als ik naar mn vorige Meester ging dus was wel wat gewend, maar dit sloeg alles. Mn darmen waren helemaal van de rel en ik was de hele dag onrustig en zenuwachtig. Ik vroeg me af of hij voldoende van dwang, dreiging, fysiek overmeesteren etc. zou houden, zoals ik, en hoe hij dat in praktijk zou gaan brengen. Spelen was voor mij best al weer lang geleden en Mr. had me al aan het stuiteren gekregen tijdens een chat eerder die week dus al met al was ik behoorlijk gespannen.

Mr. was op tijd bij ons thuis, even gepraat, klein beetje maar want ik was een beetje stilletjes en onwennig. Mn man en kids hebben kennis gemaakt en daarna zijn we naar Haarlem vertrokken. In de auto was ik ook erg gespannen en dus stilletjes, stomme tomtom die lastig deed, bah. Volgende keer moet ik dan maar een blinddoek om en het aan Hem over laten zei Hij... lol...das best een goed idee eigenlijk. Na binnenkomst bij de ESM een paar mensen begroet en Mr. kon even kennismaken met WR en BW, een stel waarmee ik goed bevriend ben.

Jemig wat had ik er zin in, maar wat hield mijn onwennigheid me tegen... dus besloot ik af te wachten wat Mr ging doen (goed he...geduld). Na enige tijd hebben we een kort zwepenspel gedaan, ook mega onwennig en onhandig aangezien we weinig atributen hebben nog. Naar mate de avond vorderde ging het onwennig over in ontspannen, gezellig, knuffelig en samen lol hebben. Denk dat door die omslag ik ook wat meer durfde uit te dagen en daarna volgde het over de knie gaan en later op de avond nogal wat dwang en overmeesteren bijna als vanzelf. Hij kan me prima aan, liet me merken dat Hij veel sterker is dan ik, dat ik mag plagen en uitdagen en dat Hij dat wel stopt als Hij het daar tijd voor vindt, ook is Hij erg liefdevol, heeft humor en is zorgzaam. Later heeft hij me de grond nog een paar keer van dichtbij laten zien, wat ik mega heerlijk vind, daar word ik altijd lekker kalm van.

Een tweetal keer heb ik Hem laten zien dat ik zeker wel weet hoe het hoort. Netjes drinken aan Hem aangeboden en netjes in houding voor Hem gaan zitten. Volgens mij kon Hij dat wel waarderen :-).

Yep het was een hele geslaagde avond, W/wij gaan zeker samen verder en de kleine twijfels die ik had zijn allemaal weg door zijn acties/reacties die avond. WR en BW hebben me natuurlijk in de gaten gehouden en vonden Hem goed bij me passen en dat het er goed uitzag allemaal. Ik heb vertrouwen in O/onze toekomst en ben reuze benieuwd wat onze tijd samen gaat brengen.

ps. zondag zei mijn man tegen me dat hij blij was dat ik nu weer zo lekker in mn vel zit. Dat zegt toch ook wel weer wat, smile!

How i found Him, or did He find me?

Een paar maanden terug kreeg ik een mailtje via Fetlife van Anne Abot, wat de start was van een periode van samen mailen. Elkaar een beetje leren kennen zo via de mail, elkaars verleden, elkaars voorkeuren, elkaars regels, wat we wel en niet zoeken etc. In eerste instantie hield ik het af, aangezien Hij een Dominant is die op zoek is naar een een 24-7 bdsm partner in zijn leven en ik in dat geval niet de enige voor Hem zou zijn, zoals ik dat altijd perse wilde. Hij verraste me met zijn mening over "niet de enige zijn en toch speciaal en bijzonder zijn" helder te verwoorden, waardoor ik er toch voor open ben gaan staan. (jaja, dat had ik ook niet zien aankomen).

Na mailen kwam chatten, uren en uren babbelen. Omdat ik al met meerdere Doms gemaild had en verschillende reacties gekregen heb besloot ik om Anne meteen precies te vertellen hoe ik in elkaar steek, en vooral wat mijn goede en minder goede kanten zijn. Als Hij een deurmat wilde, dat Hij vooral niet bij mij moest zijn. Blijkbaar was Hij daar niet van onder de indruk,...grijnsss... en had Hij nog steeds interesse.

Ondertussen klikte het zo goed via de mail en chat dat we elkaar wilde ontmoeten, dus gingen we op een doordeweekse dag samen een stuk wandelen. Het was onwennig, maar wel gezellig. Gepraat over vanalles, natuurlijk ook hier en daar wat geplaagd en een paar tikken ontvangen. Door al het chatten en mailen leek het alsof ik Hem al best redelijk kende en al snel nadat we afscheid genomen hadden besloot ik dat ik voor deze D/s wilde gaan. Gelukkig had Hij dezelfde mening.

We spraken af om op 5-10 samen naar de ESM in Haarlem te gaan. Hij zou me komen ophalen zodat mijn man en Hij elkaar ook even konden ontmoeten. In de dagen voor de ESM heb ik hem meerdere malen gevraagd of hij echt wel van dwang geven hield en van tegenwerkende, niet al te best luisterende meisjes. Zijn reactie gaf me rust: jij relt vooral omdat je op je plek gezet wilt worden, en als dat gebeurt dan word je vanzelf rustiger. Yep...dat klopt inderdaad.

Toen was het aftellen naar vrijdag 5 oktober 2012.....

Mijn nieuwe blog

Welkom A/allemaal,

Welkom op mijn blog, een nieuw blog voor een nieuwe periode in mijn leven.
Momenteel nog verder geen tekst, dat volgt nog.

groetjes chantalleke