3e wiel aan de wagen?

Hoe zal ik dit nou eens omschrijven. Vanochtend zag ik op FL dat Mr nu tevens Master and Owner is van iemand anders. Ik wist dat dat er aan zat te komen. Hij was op zoek naar een levenspartner en had iemand op het oog. Blijkbaar is dat nu dus gelukt. Dubbele gevoelens heb ik erover. Natuurlijk ben ik blij voor Hem. Iedereen verdient het om gelukkig te zijn, verliefd te zijn en een levenspartner te vinden.

Toch vond ik het niet leuk om te lezen op FL. Ik ben het niet gewend om mijn Mr. te delen met iemand anders op BDSM gebied. Het voelt een beetje alsof ik het 3e wiel aan de wagen ben en ik had meteen het gevoel dat ik mn eigen status wilde aanpassen.

Mr heeft gezegd dat onze D/s niet zal lijden onder zijn relatie met haar. Ik wil Hem daar graag in geloven, denk dat Hij zijn aandacht wel zou kunnen verdelen. Alleen de vraag is, of ik het wel ga trekken, wat mijn gevoelens gaan zijn en of ik jaloers of wat dan ook ga worden.

ik merk wel al dat ik extra oplettend ben, bijvb gister heeft Mr. niet gereageerd toen ik op FL een post had gezet dat ik ziek was met kerst. ik weet het, niet op alle slakken zout leggen, maar ja, het gaat vanzelf, ik hou in de gaten of Hij mij niet vergeet.

nou ja, we zullen zien hoe het gaat lopen en ik moet mezelf ook even de tijd geven eraan te wennen.
4 januari gaan we samen naar de ESM, daar heb ik zin in!

Apart is het toch hoe gevoelens soms werken.

Sometimes it's complicated

afgelopen zaterdag was ik bij Mr. Hij had me in de week ervoor al  duidelijk mn plaats laten weten via de mail en alvast een spreekverbod  opgelegd vanaf het moment dat ik Hem zou zien.
In de trein was ik behoorlijk zenuwachtig, gelukkig is dat altijd over  als ik bij mn Mr. ben dus toen ik uitstapte en Mr al snel in het oog kreeg ging het alweer een stuk beter. Totdat Hij inspecteerde of ik mn  boeien wel om had en er meteen een ketting aan vast maakte, zomaar in  het openbaar!!, en me meenam. Er stond een meisje die alles gezien  heeft, ze keek dacht ik best een beetje raar... lol... ik vond het  eigenlijk erg gaaf... Hij deed het gewoon

Eenmaal bij Mr thuis stond ik al snel in houding. Mr liep om me heen  en eindelijk vertelde Hij wat Hem dwars had gezeten. Hij was boos en  om er een stuk mindplay van te maken extra boos. Dat was, omdat ik Hem  nog niet zo heel lang ken, behoorlijk eng. Toen bracht Mr. ook nog een enorm groot mes en ging het voor me scherp staan slijpen...  ieksssssss. Knifeplay was het gevolg en dubbel zo eng omdat Mr nogal  boos deed. Tijdens dit gedeelte mocht ik gelukkig weer spreken en na
een tijdje ging het spel over in serieus praten. Hij was niet boos,  maar teleurgesteld en nu is het duidelijker waarom Hij teleurgesteld  was. De tranen zaten meteen al hoog en kwamen er al snel uit. We  hebben er i.i.g. goed over kunnen praten samen.

Na een kop thee en een goed gesprek ging Mr. verder met kaarsvet, folie, kettingen en boeien. Ook de flogger voornamelijk op de onderkant van mn lichaam kwam eraan te pas. We hebben in korte tijd
heel veel soorten spel gedaan :-).

Ondertussen was ik gaan piekeren over bepaalde dingen, grenzen, fysieke aantrekkingskracht, me  niet op mn gemak voelen, etc. Daar heb ik al eerder over geschreven en daar zat ik nog steeds mee, sterker nog...het werd eigenlijk meer. Aan  het eind van de middag zijn we even een stukje gaan wandelen. Mr. en  ik hebben het toen over mijn zorgen gehad. Ik zag het eigenlijk niet meer zo zitten. We voelde ons beide niet fijn dus hebben we besloten om niet naar de avondmeeting te gaan.  Mr. heeft me, op mijn verzoek, op de trein naar huis gezet. Wat een  vervelend gevoel allemaal!

Tijdens de treinreis kreeg ik een smsje van Mr., Hij kwam met een goed idee. We gaan vanaf heden samen naar meetings toe. Dat lost een aantal van mijn zorgen op en we hebben de tijd om alles wat fijn gaat verder  te ontdekken en uit te breiden.

Al met al een behoorlijk heftig dagje!!

Brrrrrrr

Ergens in het begin van deze week begon Mr. tijdens onze contactmomenten steeds strenger te zijn. Ook vertelde Hij dat ik het as zaterdag erg zwaar ga krijgen. En zo ging het maar door en door en door. Ik moest enorm wennen aan het strenge, het oplettende, op alles wat niet perfect was meteen reageren op een strenge, dreigende manier..... ik ging er mega van stuiteren. Heerlijk!!

Het deed onze band goed, we hadden door de drukte te weinig contact en dit was net wat we even nodig hadden. Door zijn acties heb ik erg veel zin in zaterdag, ik ben reuze benieuwd wat er allemaal gebeuren gaat en ik hoop dat het onze band versterkt en vooral dat ik me bij Hem thuis niet meer zo ongemakkelijk zal voelen.

Al met al.... poing, poing, poing.... smile!!!