donderdag 20 december 2012

Sometimes it's complicated

afgelopen zaterdag was ik bij Mr. Hij had me in de week ervoor al  duidelijk mn plaats laten weten via de mail en alvast een spreekverbod  opgelegd vanaf het moment dat ik Hem zou zien.
In de trein was ik behoorlijk zenuwachtig, gelukkig is dat altijd over  als ik bij mn Mr. ben dus toen ik uitstapte en Mr al snel in het oog kreeg ging het alweer een stuk beter. Totdat Hij inspecteerde of ik mn  boeien wel om had en er meteen een ketting aan vast maakte, zomaar in  het openbaar!!, en me meenam. Er stond een meisje die alles gezien  heeft, ze keek dacht ik best een beetje raar... lol... ik vond het  eigenlijk erg gaaf... Hij deed het gewoon

Eenmaal bij Mr thuis stond ik al snel in houding. Mr liep om me heen  en eindelijk vertelde Hij wat Hem dwars had gezeten. Hij was boos en  om er een stuk mindplay van te maken extra boos. Dat was, omdat ik Hem  nog niet zo heel lang ken, behoorlijk eng. Toen bracht Mr. ook nog een enorm groot mes en ging het voor me scherp staan slijpen...  ieksssssss. Knifeplay was het gevolg en dubbel zo eng omdat Mr nogal  boos deed. Tijdens dit gedeelte mocht ik gelukkig weer spreken en na
een tijdje ging het spel over in serieus praten. Hij was niet boos,  maar teleurgesteld en nu is het duidelijker waarom Hij teleurgesteld  was. De tranen zaten meteen al hoog en kwamen er al snel uit. We  hebben er i.i.g. goed over kunnen praten samen.

Na een kop thee en een goed gesprek ging Mr. verder met kaarsvet, folie, kettingen en boeien. Ook de flogger voornamelijk op de onderkant van mn lichaam kwam eraan te pas. We hebben in korte tijd
heel veel soorten spel gedaan :-).

Ondertussen was ik gaan piekeren over bepaalde dingen, grenzen, fysieke aantrekkingskracht, me  niet op mn gemak voelen, etc. Daar heb ik al eerder over geschreven en daar zat ik nog steeds mee, sterker nog...het werd eigenlijk meer. Aan  het eind van de middag zijn we even een stukje gaan wandelen. Mr. en  ik hebben het toen over mijn zorgen gehad. Ik zag het eigenlijk niet meer zo zitten. We voelde ons beide niet fijn dus hebben we besloten om niet naar de avondmeeting te gaan.  Mr. heeft me, op mijn verzoek, op de trein naar huis gezet. Wat een  vervelend gevoel allemaal!

Tijdens de treinreis kreeg ik een smsje van Mr., Hij kwam met een goed idee. We gaan vanaf heden samen naar meetings toe. Dat lost een aantal van mijn zorgen op en we hebben de tijd om alles wat fijn gaat verder  te ontdekken en uit te breiden.

Al met al een behoorlijk heftig dagje!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten